یکی از کتابهایی که امانت گرفتم از کتابخونه و پسشون ندادم این کتابه، خیلی بنظر آموزنده و مفید میاد، چند صفحه ازش خوندم و در من حس خوشی ایجاد کرده. می دونم اگه بشه برم بخرمش، عمرا طرفش برم. یاد گرفتم در تنگنا کتاب ها رو بخونم یا در رقابت. 

اساسش در مورد آموزش روش خوشه سازی غیر خطی هستش. قبلا یه روش شبیه این تو یکی از کتابهای روانشناسی خونده بودم. اینکه یک کلمه بالا یا وسط یک کاغذ می نویسیم بعد هر چی درباره اون کلمه به ذهنمون میاد رو دورش یادداشت می کنیم. اما این روش خوشه سازی میشه گفت فرقهایی داره اول اینکه در این روش فقط کلمه می نویسی و هر کلمه دوباره خودش میشه هسته ای برای خلق کلمات دیگه. و از تداعی ذهنی استفاده می کنیم چیزی که یونگ به کمکش یک تست خودشناسی خلق کرده. 

این کتاب نگرشی از منظری تازه به نوشتن ارائه میده. 

این هم دوست دارم بنویسم که ابراهیم گلستان و بیژن نجدی فعلا دو نویسنده منتخبم هستند. هیچی هم ازشون نخوندم. فعلا فقط درباره نوع نوشتنشون چیزایی به شکل پراکنده خوندم. 

مرگ جلال آل احمد  در شهریور 1348

اوج فعالیتهای گروه نویسندگان اهل قلم در 1356

@ قتل های زنجیره ای در دهه چهل

کشته شدن محمد مختاری و محمد جعفر پوینده

@

برخی از مهمترین چهره های ادبیات مدرن: هوشنگ گلشیری، بهرام صادقی، تقی مدرسی، ابواحسن نجفی 

@ کتاب همسایه ها توسط احمد محمود در این دهه نوشته شده است. این رمان در سال 1353 موجی از رمانهای شرح احوالی را در ادبیات ایران ایجاد کرد.

@ سهیل محمودی می گوید: دهه چهل دهه تلفات ادبی بوده است.

@ جُنگ های ادبی دهه چهل و پنجاه در جریان مدرنیسم تاثیر زیادی داشته است.

@ دایی جان ناپلئون داستانی طنز است که توهم توطئه داشتن مردم در آن زمان را بیان می کند.

@ در سال 1348 شازده احتجاب اولین رمان هوشنگ گلشیری  نوشته شده است. که برای اولین بار در این رمان است که از جریان سیال ذهن استفاده شده است

@ تحولات اجتماعی دهه چهل در ایران نویسندگان را به اندیشیدن و پرداختن به مسائل زندگی روستایی ترغیب کرد.

گرایش جدیدی به وجود آمد که میرعابدینی آن را به ادبیات روستایی و اقلیمی نامیده است.

@ سالهای 42 تا 57 دوران حرکت ایران به سمت یک جامعه سرمایه داری و رشد طبقه متوسط بود. در این دوران بیش از 50 نویسنده ، اولین کتاب خود را نوشتند.

1700عنوان ترجمه  در این دوره به چاپ رسیده است.

@ حسن میر عابدینی ادبیات سالهای 42 تا 57 را ادبیات بیداری و به خودآیی نامیده است.

@ سو و شون  پر خواننده ترین رمان در این دهه هاست. این رمان نخستین رمان تاریخ گرای فارسی است که در سال 1348 توسط سیمین دانشور  نوشته شده است. این بانو مادر داستان نویسی ایران نامیده شد.

@ ایراندخت تیمورتاش اولین زنی است که در سال 1309 کتاب داستانش را منتشر کرد.

@ گلی ترقی نخستین فیلمنامه نویس زن است که فیلم بی تا را در سال 1351 نوشت.

کتاب ن بدون مردان  هم از این نویسنده است.

@ ادبیات مهاجرت شاخه ای در ادبیات ایران است.

@ صادق چوبک برای نخستین بار  از ظرفیت نهفته در دیالوگ  به عنوان شگردی برای پیشبرد  داستان استفاده کرد.

@ داستان اسرار دره جنی توسط ابراهیم گلستان در این دوره نوشته شده است.  ابراهیم گلستان به خاطر الگوی جمله بندی ها و روایت غیر خطی و چیدمان سینمایی در کارهایش، مورد توجه قرار گرفت.

دهه چهل و دهه پنجاه  دو دهه عجیب برای سرزمین ایران:

اتفاقات مهم دهه چهل:

نوشته شدن بیشتر آثار افرادی مثل ابراهیم گلستان و ساعدی و هوشنگ گلشیری.

ظهور نویسندگانی مثل نعلبندیان/ بیژن مفید/ اسماعیل خلج

دهه چهل  دهه ای پر از تناقض است. 

دهه ای که انقلاب سفید در آن اتفاق افتاد.

دایی جان ناپلئون  در سال 1349 توسط ایرج پزشکزاد نوشته شد.

 در دهه چهل و دهه پنجاه  ادبیات رنگین نامه  در ایران رونق گرفت. مثل نوشته های رجبعلی اعتمادی، ارونقی کرمانی، امیر عشیری، پرویز قاضی سعید.

در این دهه مچلات زن روز  و بانوان و اطلاعات هفتگی تیراژ بالایی داشت.

@ ترویج فیلم های سینمایی رقص و ساز و آواز که اغلب تقلیدی از فیلمهای هندی بود. 

@رچبعلی اعتمادی که سردبیر مجله جوانان بود در سالهای 1345 تا 1359،  نویسنده ای بود که در 24 ساعت یک رمان ماندگار نوشت.

دهه پنجاه:

سانسور شدید بر فضای ادبیات  دهه پنجاه حکمرانی می کرد.

کامران پارسی نژاد می گوید: افزایش سانسور باعث زمین خوردن ادبیات دهه پنجاه شد.

رضا نجفی می گوید: دهه پنجاه را می توان دهه اعتراض نامید. نویسندگان دهه پنجاه بیش از هر دهه ای ی شدند برای همین در آثارشان شعارزدگی و پیامهای ی بسیاری دیده می شود.

رضا نجفی نویسنده ی کتاب شناختی از هرمان هسه است. او می گوید نویسندگان در این دهه به شکلی افراطی  بومی گرا شدند. 

@ رشد زبان از دستاوردهای مثبت نویسندگان دهه پنجاه است.

@ رواج فرم گرایی در این دهه اتفاق افتاد.

@ حوالی سال 57 به دلیل کاهش فشارها  دوباره ادبیات راه رشد را در پی گرفت.

@ یکی  دیگر از ویژگی های ادبیات دهه پنجاه نسبی گرایی افراطی  است.  و به این ترتیب در آثار نویسندگان کلمات شاید و ممکن است فراوان استفاده شده است.

@ ادبیات دهه پنجاه آکنده از ضد قهرمان هاست.

محمد بهارلو که نویسنده و منتقد است می گوید  در دهه های چهل و پنجاه ، اثر ادبی  نوعی سند اجتماعی  محسوب می شود. 

در این دهه شاعران خود را مم می دانشتند  ادبیات را جدی بگیرند.

برای همین رویا و تخیل در این دور در آثار نویسندگان کمتر به چشم می خورد.

@ در سال 1351 ماموران دولتی به کتابخانه ها یورش بردند و دهها ناشر و کتابفروش را دستگیر کردند.

نویسندگان زیادی در این دوره ممنوع القلم شدند.

@ بزرگ علوی از سال 32 تا 57 نوشته هایش ممنوع بود.

او کتاب سالاری ها را در سال 1354 در تبعید نوشت.